Krytycznie o programach rewitalizacji

Najwyższa Izba Kontroli opublikowała informację o wynikach kontroli realizacji programów rewitalizacji i ich efektów. Wnioski są krytyczne dla samorządów.

Rewitalizacja to proces wyprowadzania ze stanu kryzysowego obszarów zdegradowanych, prowadzony w sposób kompleksowy, poprzez zintegrowane działania na rzecz lokalnej społeczności, przestrzeni i gospodarki, skoncentrowane terytorialnie, prowadzone przez interesariuszy rewitalizacji na podstawie gminnego programu rewitalizacji.

Jaka podstawa

Prawne ramy rewitalizacji wynikają zasadniczo z przepisów ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 485) i uchwałach przyjętych na jej podstawie przez rady gmin.

Uchwalenie ustawy o rewitalizacji w 2015 r. było uważane za sukces środowisk miejskich i samorządowych. W polskim systemie prawnym pojawił się kompleksowy instrument umożliwiający władzom lokalnym przywracanie funkcjonalności obszarom zdegradowanym. Rewitalizacja ma na celu wyprowadzanie ze stanu kryzysowego obszarów zdegradowanych. Odbywa się to w procesie prowadzonym w sposób kompleksowy, poprzez zintegrowane działania na rzecz lokalnej społeczności, przestrzeni i gospodarki, skoncentrowane terytorialnie, prowadzone przez interesariuszy rewitalizacji na podstawie gminnego programu rewitalizacji.

Negatywne zjawiska

Efektem udanej rewitalizacji powinno być wyeliminowanie negatywnych zjawisk natury:

1) gospodarczej – m.in. niskiego stopnia przedsiębiorczości, słabej kondycji...