Posłuszni biedni i elita niezależnych

Gdy oczekuje się, że popyt na pracę będzie niski, zachęca to rodziców nieelitarnych do wyboru innych wartości niż elitarni, a to jeszcze bardziej ogranicza mobilność społeczną.

Rośnie zainteresowanie rolą czynników kulturowych w kształtowaniu alokacji ekonomicznych. Jednym z najbardziej wpływowych podejść w tej dziedzinie jest założenie, że cechy kulturowe zmieniają się powoli, co minimalizuje wpływ alokacji ekonomicznych na kulturę. Podejście to nie wyklucza analizy współewolucji kultury i wyników gospodarczych, co już opisywał np. Guido Tabellini („The Scope of Cooperation: Values and Incentives") czy Alberto Bisin i Thierry Verdier („On the Joint Evolution of Culture and Institutions"). Jednak w większości zastosowań kultura ma tendencję do wywierania bardziej definiującego wpływu na alokacje ekonomiczne i instytucje niż one na kulturę.

Alternatywne ramy zostały niedawno zaproponowane w pracy Darona Acemoglu i Jamesa A. Robinsona („Culture, Institutions and Social Equilibria: A Framework"), którzy dowodzili płynności kultur i ich adaptacji do zmieniających się sił politycznych lub ekonomicznych w różnych społeczeństwach. Ich podejście kładzie większy nacisk odpowiedzi zmiennych kulturowych na równowagę ekonomiczną. I choć jest ono mniej popularne, to niedawno opublikowana praca Darona Acemoglu („Obedience in the Labor Market and Social Mobility") dostarcza klarownych dowodów na poparcie jego zasadności.

Praca Acemoglu

Amerykański ekonomista z...