Koszty nauki na liście płac

Firma musi odpowiednio rozliczać świadczenia przyznane pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe. Zażądanie proporcjonalnego zwrotu poniesionych nakładów wymaga zaś odpowiednich przeliczeń.

Zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, uprawnia zatrudnionego do urlopu szkoleniowego i zwolnienia z całości lub z części dnia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Ponadto pracodawca może mu przyznać, na zasadzie dobrowolności, dodatkowe (fakultatywne) świadczenia, np. sfinansować opłaty za szkolenie czy zakwaterowanie lub wyżywienie.

Przepisy prawa pracy nie precyzują formy wyrażenia zgody przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji pracownika. Z całą pewnością aprobatę w tym zakresie zakład pracy może uzewnętrznić w umowie szkoleniowej. W razie jej braku, decyduje zachowanie pracodawcy wobec podwładnego. Z wyjaśnień resortu pracy wynika, że w świetle art. 60 kodeksu cywilnego w związku z art. 300 kodeksu pracy, udzielenie przez pracodawcę świadczenia należnego na okoliczność dokształcania się pracownika (np. udzielenie urlopu szkoleniowego) lub przyznanie świadczenia fakultatywnego (np. pokrycie opłat za przejazd) może być ocenione jako faktyczne wyrażenie przez pracodawcę zgody na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Co ważne, w pewnych okolicznościach zakład pracy może wystąpić do zatrudnionego o zwrot wydatków przeznaczonych na podniesienie jego kwalifikacji lub wykształcenia. Kwestie z tym związane powinny zostać uszczegółowione w wewnątrzzakładowych aktach normatywnych bądź w tzw. umowie szkoleniowej....