Szkoda wyrządzona przez zwierzęta

Coraz częściej rozważane są szkody wyrządzone przez zwierzęta. Co ciekawe, z jednej strony ochrona ta postrzegana jest jako zbyt daleko idąca, z drugiej wręcz przeciwnie – oczywiście zależy to od woli identyfikowania się alternatywnie z osobą odpowiedzialną za szkodę albo z osobą poszkodowaną, i to w wielu przypadkach poszkodowaną niematerialnie (pokrzywdzoną). Ustawodawca stosowną regulację umieścił – od strony cywilnoprawnej – w art. 431 k.c., zgodnie z którym kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy (§ 1), a chociażby osoba, która zwierzę chowa lub się nim posługuje, nie była odpowiedzialna według przepisów paragrafu poprzedzającego, poszkodowany może od niej żądać całkowitego lub częściowego naprawienia szkody, jeżeli z okoliczności, a zwłaszcza z porównania stanu majątkowego poszkodowanego i tej osoby, wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego (§ 2). W orzecznictwie możemy na tle tych przepisów znaleźć wiele interesujących wskazówek interpretacyjnych.

Oparta na art. 431 § 1 k.c. zaostrzona odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez zwierzę nie zależy od zdolności pokierowania nim przez człowieka, lecz...