Fałszywe oskarżenie szkodzi wymiarowi sprawiedliwości

źródło: Shutterstock

Organy ścigania nie mogą prowadzić postępowań w sprawie przestępstw, których nie popełniono.

Jak stanowi art. 2 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania karnego, jednym z podstawowych celów postępowania karnego jest to, aby sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba niewinna nie poniosła tej odpowiedzialności.

Z tej perspektywy widać, jak ważną funkcję w polskim systemie prawa pełni norma zakodowana w przepisie art. 234 k.k. pozwalająca pociągnąć do odpowiedzialności karnej każdego, kto przed organem powołanym do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, w tym o przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie skarbowe lub przewinienie dyscyplinarne, fałszywie oskarża inną osobę o popełnienie tych czynów zabronionych lub też przewinienia dyscyplinarnego.

Szkodliwe skutki pomówienia

Zapobieganie fałszywym oskarżeniom ma przede wszystkim zapewnić prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, tak by nie dochodziło do wydawania wadliwych orzeczeń, a w skrajnych wypadkach skazywania osób niewinnych. Fałszywe oskarżenia powodują, że może dochodzić do zbędnych postępowań, które niepotrzebnie absorbują siły i środki wymiaru sprawiedliwości. Pomówienia mogą także spowodować niesłuszne zastosowanie środków zapobiegawczych, co nieuchronnie prowadzi do utraty zaufania do organów wymiaru sprawiedliwości.

Sprawca dopuszczający się przestępstwa stypizowanego w art. 234 k.k....