Za lojalność trzeba płacić terminowo

Brak zapłaty za zakaz konkurencji powoduje ustanie tego zakazu. Nie zwalnia jednak pracodawcy z wypłaty odszkodowania. Pracownik może więc podjąć działalność konkurencyjną, zachowując prawo do tego świadczenia.

W dobie narastającej konkurencji niemal w każdej dziedzinie gospodarki pracodawcy coraz częściej chronią się przed działalnością konkurencyjną byłych pracowników, podpisując z nimi umowy o zakazie konkurencji. Zwykle dotyczy to osób mających dostęp do szczególnie istotnych dla firmy, poufnych informacji. Pracodawca musi jednak pamiętać, że w takiej umowie trzeba określić wysokość odszkodowania należnego pracownikowi oraz że zgodnie z art. 1012 § 3 k.p. nie może być ono niższe niż 25 proc. wynagrodzenia, jakie pracownik otrzymał przed ustaniem zatrudnienia przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji. Oznacza to, że jeśli strony postanowiły, że zakaz konkurencji ma trwać np. dwa lata od chwili rozwiązania stosunku pracy, to pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości co najmniej 25 proc. sumy jego wynagrodzeń z ostatnich dwóch lat pracy.

W praktyce sporne było określenie, w jaki sposób należy ustalić wysokość tego odszkodowania, w tym szczególnie czy należy stosować zasady obowiązujące przy ustalaniu wysokości ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Kwestię tę rozstrzygnął ostatecznie Sąd Najwyższy w wyroku z 2 lutego 2012 r. (II PK 130/11). Uznał, że brak jest podstaw, aby stosować tu zasady obowiązujące przy ustaleniu ekwiwalentu za urlop. Za podstawę należy brać wynagrodzenie pracownika określane w kwocie brutto i od sumy...