Apel o przytomność umysłu

Aleksander Ziemny o Żydach i Polakach

Apel o przytomność umysłu

Aleksander Ziemny wydał już ponad 30 książek, ta ostatnia jest bodaj najbardziej z nich publicystyczna. I jedna z najciekawszych, nie tylko z racji tematyki, wciąż w Polsce drażliwej, niepokojącej, obecnej w dysputach politycznych i życiu codziennym.

Już sam tytuł książki określa zakres problemów, jakimi zajmuje się jej autor. Pisze o ostatnich Żydach polskich, o "resztkach mniejszości", nazywanej od czasu do czasu "żywiołem antypolskim". O to właśnie sformułowanie Aleksander Ziemny, daleki w innych wypadkach od małostkowości, ma największe pretensje. W 1939 r. we Lwowie miał 16 lat, wystarczająco dużo, by zapamiętać rzeczywiste reakcje Żydów na wejście tam Armii Czerwonej: "Może jeden na trzydziestu -- mówię o Polakach, Ukraińcach, Żydach i Ormianach -- cieszył się lub udawał, że się cieszy słońcem radzieckiej wiary. W zasadzie trzymali się od niej jak najdalej -- póki to było możliwe. "

Tym bardziej drażni Ziemnego nadużywana zbitka frazeologiczna o "żywiołach antypolskich na Kresach Wschodnich". W końcu, jak i przedstawiciele innych nacji, jedni Żydzi zachowywali się godnie, inni -- biernie, jeszcze inni -- fatalnie. W zbiorowej pamięci Polaków odcisnął się najmocniej ślad tych ostatnich. I na ten fakt Aleksander Ziemny swoim...