Praca zdalna świadczona z zagranicy to ryzyko dla pracodawcy

Obecnie tylko wewnątrzzakładowe przepisy mogą zobowiązywać pracownika do informowania o wykonywaniu pracy zdalnej poza domem, także z innego kraju. A może to pociągać za sobą negatywne konsekwencje finansowe.

Miejsce wykonywania pracy zdalnej tylko początkowo nie budziło większych kontrowersji. Gdy pandemia Covid-19 zaczęła się przedłużać, a linie lotnicze ponownie otworzyły się dla podróżujących, okazało się, że praca zdalna ma nie tylko twarz umęczonych rodziców zamkniętych w czterech ścianach, ale także uśmiechniętych surferów, którzy korzystając z możliwości, jakie ona oferuje, postanowili zmienić otoczenie na bardziej słoneczne, poza granicami Polski. To dla wielu pracodawców było sporym zaskoczeniem, ponieważ bardzo rzadko byli informowani przez swoich pracowników o zmianie miejsca pobytu z wyprzedzeniem. W tamtym czasie niewiele firm zdążyło się też zabezpieczyć przed takimi niespodziankami, wprowadzając odpowiednie regulacje wewnętrzne.

Obecne rozwiązania

Ciągle obowiązująca specustawa, zawierająca definicję i ramy świadczenia pracy zdalnej, nie precyzuje ani zasad wyboru miejsca świadczenia pracy zdalnej, ani warunków zmiany takiego miejsca w trakcie jej świadczenia. Art. 3 ust. 3 specustawy przewiduje, że „Wykonywanie pracy zdalnej może zostać polecone, jeżeli pracownik ma umiejętności i możliwości techniczne oraz lokalowe do wykonywania takiej pracy i pozwala na to rodzaj pracy”. Ustawodawca skoncentrował się więc na perspektywie pracowniczej i bardzo punktowo rozumianym miejscu pracy – jako lokalu (mieszkaniu), w którym...