Pięć zagadek kampanii

autor zdjęcia: Marcin Bielecki/pap

źródło: Rzeczpospolita

Donald Tusk zdecydował, że w opozycji ma się liczyć tylko on (na zdjęciu podczas lipcowego wiecu w Koszalinie). Co zrobi, jeśli osłabione w ten sposób Trzecia Droga i Lewica w ogóle nie wejdą do parlamentu?

Tak niejasnej sytuacji przed wyborami nie było od lat. Co stanie się decydującym dla ich wyniku tematem sporów? Czy referendum to szach mat dla opozycji, a PiS potknie się o sędziowskie wyroki? Czy Tusk nie przedobrzy ze stawianiem na siebie? Jaką rolę odegra w tym wszystkim Konfederacja?

Dopiero co Jarosław Kaczyński nazwał Donalda Tuska – na pikniku wojskowym w Uniejowie – „czystym złem”. To odpłata za epitety Tuska pod adresem polityków PiS i osobiście Kaczyńskiego, z „masowymi mordercami kobiet” na czele. Ale również skutek wywiedzionej z badań decyzji o prowadzeniu kampanii negatywnej.

Historykom pozostawiam badania, ile tu we wzajemnych relacjach obu panów gry na polaryzację, którą ułatwia przecież również personalna natura pojedynku, a ile prawdziwej głębokiej nienawiści żywiącej się urazami z dalszej i bliższej przeszłości, różnicami i podobieństwami charakterów. Zarazem politycy PiS powtarzają prywatnie: „To prawda, pompujemy Tuska. Ale z nim mamy szansę wygrać”. Czy rzeczywiście? To nas naprowadza na pierwszą z pięciu największych zagadek tej kampanii wyborczej.

Zagadka pierwsza: temat i wynik

Marcin Mastalerek, doradca prezydenta Andrzeja Dudy, zauważył niedawno, że z każdymi kolejnymi wyborami kampanie stają się coraz bardziej nieprzewidywalne. W roku 1997 panowało słuszne przekonanie, że SLD odda władzę prącej do przodu prawicy spod związkowego szyldu Akcji Wyborczej Solidarność. W roku 2001 zdecydowanym faworytem – co się potwierdziło w wyborach – był przebudowany na wodzowski sposób Sojusz Lewicy Demokratycznej Leszka Millera. W roku...