Nowe wyzwanie – dekarbonizacja budownictwa

Do 2050 roku wszystkie budynki powinny mieć zerowy operacyjny ślad węglowy.

Przemysł budowlany odpowiedzialny jest za prawie 40 proc. światowych emisji dwutlenku węgla. Dlatego budynki, w tym proces ich budowy, rozbiórki czy transportu materiałów, odgrywają kluczową rolę w drodze do dekarbonizacji gospodarki. W jaki sposób jednak należy rozumieć dekarbonizację w kontekście budownictwa?

Odpowiedź ściśle powiązana jest z terminem „ślad węglowy”. W przypadku budynku stanowi szacowaną sumę emisji gazów cieplarnianych w całym jego cyklu życia. Rozróżniamy ślad węglowy operacyjny, który związany jest ze zużyciem energii podczas eksploatacji budynku, oraz ślad węglowy wbudowany – dotyczy pozostałej działalności przemysłu budowlanego związanej z wydobyciem surowców, produkcją materiałów, procesami budowy i rozbiórki (zawiera w sobie także wejściowy ślad węglowy). Obliczanie śladu węglowego w całym cyklu życia (obejmuje on: fazę wyrobu, wznoszenia, użytkowania oraz fazę końca życia) pozwoli na osiągnięcie ustalonych celów. A te są ambitne. Do 2050 roku wszystkie budynki powinny bowiem mieć zerowy operacyjny ślad węglowy, a nowo budowane i modernizowane – dążyć do osiągnięcia zerowego śladu...