Intymność i dramaty historii

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

„Kos” Pawła Maślony, zwycięzca tegorocznego festiwalu w Gdyni

W Ameryce filmowe życie zakłóciły strajki, w Polsce ingerencje polityków. Mimo wszystko był to ciekawy rok.

Kino miało w tym roku odetchnąć i złapać wiatr po pandemii. Wszystko zawaliło się przez wielomiesięczne strajki scenarzystów oraz aktorów, którzy walczyli o godziwe zarobki i nowe ustalenia związane z rozwojem sztucznej inteligencji. Artyści odmówili pracy, a nawet promocji tytułów już gotowych.

Wielkie studia przesuwały więc zaplanowane premiery hitów. Nie przestraszyli się twórcy „Barbie” i „Oppenheimera”. Oba filmy zdobyły rynek szturmem. „Barbie” to nie tylko utrzymana w różowych barwach zabawa. Niesie też refleksję na temat kultury masowej czy sytuacji kobiet. „Oppenheimer” to opowieść o tragedii konstruktora, który zrozumiał, że zbudowana przez niego bomba atomowa jest narzędziem do zabijania milionów ludzi. Pierwszy z tych filmów zarobił w kinach blisko 1,5 miliarda dolarów, drugi – prawie miliard.

Z kina amerykańskiego najbardziej zapamiętam jednak pełne wrażliwości spojrzenie na meandry ludzkiego losu – „Przeszłe życie” Celine Song. Młoda artystka, która jako...