Praca sezonowa. Kogo można zatrudnić i ile to będzie kosztować?

Jaki typ umowy na lato będzie dla firmy najkorzystniejszy? Czy lepiej przyjąć młodocianego, studenta, a może emeryta? Jakie ma znaczenie to, że chodzi o pracę przy zbiorach, a nie w gastronomii? Okres wakacyjny to dla wielu branż czas, kiedy znacznie wzrasta zapotrzebowanie na pracę. Choć praca sezonowa jest często postrzegana jako prosty sposób na szybki zarobek, warto zwrócić uwagę na jej prawne aspekty. Znajomość przepisów regulujących pracę sezonową pozwoli uniknąć potencjalnych problemów zarówno pracodawcom, jak i pracownikom.

∑ Jaką formę zatrudnienia mogą wybrać przesiębiorcy, którzy potrzebują dodatkowych rąk do pracy w okresie letnim?

Przedsiębiorcy mogą zdecydować się na umowę o pracę, skorzystać z usług agencji pracy tymczasowej lub wybrać umowę cywilnoprawną. Mogą zdecydować się na zatrudnienie w oparciu np. o umowę o praktyki absolwenckie, staż, umowę zlecenie czy dzieło. Należy jednak pamiętać, że zatrudnienia na podstawie umowy cywilnoprawnej nie wolno stosować jako obejścia przepisów o umowach o pracę. Wybór odpowiedniej formy zatrudnienia powinien zależeć od charakteru danej pracy i sposobu jej wykonywania.

∑ Czy kodeks pracy wskazuje, czym jest praca sezonowa?

Nie, przepisy kodeksu pracy nie określają, co oznacza praca sezonowa, nie operują też wprost tym pojęciem. Wskazują jedynie w zakresie wyjątków od limitów umów na czas określony, że zawarcie kolejnej umowy na czas określony – tj. powyżej 33 miesiący lub powyżej 3 umów – jest możliwe w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym. Sam kodeks pracy nie opisuje jednak, jak rozumieć dorywczy lub sezonowy charakter zatrudnienia.

W tym zakresie z pomocą przychodzi jednak orzecznictwo. W wyroku z 3 kwietnia 1986 r. (III URN 20/86) Sąd Najwyższy wskazał, że praca sezonowa to praca wykonywana tylko przez część roku, związana z określonym sezonem, tj....