Miasto staje w ogniu

autor zdjęcia: Slava Katamidze Collection/Getty Images

źródło: Rzeczpospolita

Od końca I wojny światowej ruchy komunistyczne szybko rosły w siłę. Sięgnięto więc do doświadczeń zebranych w XIX wieku i tak zaczęły wybuchać rewolucje miejskie. Na zdjęciu carscy żołnierze sprzątający pod nadzorem bolszewików ludzkie szczątki z ulic Piotrogradu

Powstanie Warszawskie było pierwszą nowoczesną bitwą asymetryczną w terenie zurbanizowanym. Bitwy o Grozny, o Faludżę czy w Mogadiszu będą kolejnymi powtórzeniami tej pierwszej, w Warszawie.

Walka w terenie zurbanizowanym… Mało jest dowódców, u których te słowa nie wzbudziłyby ciarek na plecach. Przyczyn tego jest wiele. Ot chociażby to, że pole walki, określane dwoma wymiarami, raptem zyskuje wymiar trzeci, wysokość. Przeciwnik może maskować swoje ruchy w stopniu niemożliwym do uzyskania poza terenem zurbanizowanym. Formacje wsparcia, takie jak artyleria czy lotnictwo, mają utrudnione lub wręcz uniemożliwione działanie. Łączność się rwie. Linii zaopatrzeniowych praktycznie nie da się zabezpieczyć i tak dalej, i tak dalej. Jednocześnie wciąż istnieje ryzyko doprowadzenia do ofiar wśród ludności cywilnej z powodu niemożności odróżnienia ich od przeciwnika, choć to akurat problem relatywnie nowy i związany z rosnącą liczbą konfliktów asymetrycznych na przestrzeni ostatnich dekad.

Miasto nigdy nie miało być terenem walk, od swego zarania pełni jednak rolę, przez którą takie zagrożenie potencjalnie nad nim wisi. Miasta są obiektami o dużym znaczeniu społecznym, politycznym, gospodarczym i militarnym, ich posiadanie wiąże się więc z przewagami na tych polach. Pierwszą bitwą tego typu była bitwa pod Meggido i następujące po niej oblężenie miasta w 1497 roku przed Chrystusem (lub w 1479 roku albo 1482 roku, co do daty są bowiem wątpliwości). Kolejne wieki zaś to jeden wielki ciąg oblężeń, gdzie upadki...