Nie dać się zagłodzić

autor zdjęcia: narodowe archiwum cyfrowe

źródło: Rzeczpospolita

Sklepy w większości pozostały w rękach polskiego kapitału. Jedynie największe oraz domy handlowe i hurtownie przejęli Niemcy. Na zdjęciu: bazar Kercelak w Warszawie, 1944 r. Stragan z rowerami i częściami zamiennymi

źródło: Rzeczpospolita

Niemcy chcieli mieć w Generalnej Guberni zarówno wysokie plony, jak i polskich pracowników na robotach w Rzeszy, co było sprzecznością nie do rozwiązania.

Na warunki egzystencji tysięcy Polaków zasadniczy wpływ miała niemiecka polityka okupacyjna. Zgodnie ze standardami znanymi z Rzeszy nadawano jej charakter planowy. Ale poprzedziła ją grabież. W pierwszych tygodniach okupacji Niemcy masowo wywozili surowce, maszyny i urządzenia. Bogaciła się Rzesza i funkcjonariusze państwowi. Z czasem zaprzestano grabieży i przystąpiono do planowej eksploatacji zasobów, realizując w ten sposób tzw. Plan Czteroletni 1940–1944. Zgodnie z jego założeniami GG miało być miejscem produkcji zbrojeniowej, zapleczem taniej siły roboczej, a przede wszystkim produkcji żywności, co m.in. oznaczało konieczność inwestycji w rolnictwo i hodowlę. „Z krowy można uzyskać mleko lub mięso, kiedy chcę mieć mleko, muszę utrzymać ją przy życiu” – klarownie ujął to Frank, mając na myśli polskich poddanych.

Rozpoczęcie w końcu 1940 roku przygotowań do inwazji na Związek Sowiecki przyniosło wzrost znaczenia GG w strategii gospodarczej Rzeszy. Miała się stać zapleczem żywnościowym i usługowym dla wojsk przemieszczających się na wschód i stała się miejscem budowy dróg i linii kolejowych, mostów, magazynów, fortyfikacji itp. Modernizowano zakłady przemysłowe oraz przestawiano je na produkcję wojenną. Dokończono budowę wielu zakładów w Centralnym Okręgu Przemysłowym, w tym...