Światy nauki i biznesu powinny łączyć siły na rzecz komercjalizacji

autor zdjęcia: Artur Ettinger

źródło: Rzeczpospolita

Uczestnicy debaty (od lewej): dr hab. inż. Paweł Pichniarczyk (Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych), prof. Dorota Anna Pawlak (Centrum Doskonałości ENSEMBLE³), Wojciech Dąbrowski (Polski Holding Rozwoju), Marcin Piasecki („Rz”), dr Hubert Cichocki (Sieć Badawcza Łukasiewicz), prof. dr hab. inż. Bogusław Smólski (PAN) i prof. Witold Orłowski (PwC w Polsce)

Obie strony żyją w swoich silosach. W ten sposób nie wykorzystujemy w pełni ani możliwości polskich przedsiębiorstw, ani potencjału instytutów badawczych. Warto również przeanalizować istniejący w Polsce model finansowania badań.

Jaka jest diagnoza przyczyn niskiego poziomu innowacyjności w Polsce? Gdzie leżą bariery komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych? Jakie role w polskim ekosystemie B+R może odegrać Sieć Badawcza Łukasiewicz? Te zagadnienia stały się osią debaty „Innowacyjni, ale czy komercyjni? Jak przełożyć nowatorskie rozwiązania na język biznesu”, która odbyła się w redakcji „Rzeczpospolitej”

Profesor Dorota Anna Pawlak, prezes Centrum Doskonałości ENSEMBLE3, wskazała na zmianę w podejściu naukowców. – Kiedyś w części czasopism nie można było publikować, jeśli w tekście było podane zastosowanie danego materiału czy technologii. – Dziś trudno o publikację, gdy to słowo „zastosowanie” nie pada. Jest nacisk, by zastosowania były i by te rozwiązania komercjalizować – powiedziała.

Nieporównywalne światy

Gdzie leżą bariery komercjalizacji? – Innowacje i komercjalizacja są ze sobą powiązane. Musimy mieć ciekawy pomysł, wyniki, a więc i środki, a potem coś z tymi wynikami zrobić. Jest na to szereg sposobów. W najlepszych uniwersytetach na Zachodzie jest tak, że każdy profesor zakłada kilka firm, uczelnia mu w tym pomaga, bo wie, że może na tym zyskać i ona, i państwo. W żaden sposób nie przeszkadza, nie widzi w tym konfliktu interesów. Tak jest np. na...