Dwie granice do najbliższego morza

autor zdjęcia: Bianchetti/Leemage via AFP

źródło: Rzeczpospolita

W Taszkiencie, a w jeszcze większym stopniu w Samarkandzie, Chiwie i Bucharze, znajduje się mnóstwo niesłychanie ciekawych zabytków. Samarkandzki plac Registan (na zdjęciu) istnieje od XV wieku

Na ulicach Taszkientu już nie tylko łady czy chevrolety, ale mnóstwo najnowszych samochodów. Usługi finansowe na poziomie. Nawet w kwestii demokracji coś drgnęło. Uzbekistan powoli, ale się zmienia. Warto już teraz być tam obecnym, zanim inni nas wyprzedzą.

Egzotyczna, odległa, trudno dostępna i bardzo ciekawa. Azja Środkowa zmienia się i modernizuje, ale choć dla nas kraje takie jak Uzbekistan mogą być bardzo interesującymi partnerami, to niewiele na tym korzystamy. Liczba gości z Polski przybywających do Taszkientu sięga kilku tysięcy rocznie, a wymiana handlowa w 2023 r. nie przekroczyła pół miliarda euro.

Za to Uzbeków jest w Polsce ponad 20 tys. – głównie studentów i migrantów ekonomicznych. Liczba ta wzrasta. Od stycznia do września ub.r. ci z nich, którzy pracują, przesłali do swego kraju przekazy pieniężne o wartości 22 mln euro. Pytanie, czy potrafimy dobrze wykorzystać fakt, że Polska ma w Uzbekistanie na tyle dobrą opinię, że obywatele tego państwa chcą do nas przyjeżdżać do pracy?

Problemem jest wojna

Wojna w Ukrainie w szczególny sposób odcięła Polskę od Azji Środkowej. Co prawda do Taszkientu czy Astany lata LOT, ale bilety są dość drogie. Można polecieć tańszymi liniami tureckimi, z przesiadką w Stambule, ale i tak trasa się wydłużyła, bo trzeba ominąć Białoruś, Ukrainę i Rosję – a więc lecieć nad krajami Kaukazu.

Choć więc polscy turyści do Uzbekistanu trafiają, nie ma ich wielu. Na jednej z polskich grup na Facebooku, poświęconej podróżom do Azji Centralnej, pojawiają się informacje i zapytania. „Hej jak wygląda kwestia prania w Uzbekistanie i Kazachstanie? Czy jest szansa na...