Jak Apollo z Marsjaszem. Pojedynek na Chopina

autor zdjęcia: Wojciech Grzędziński

źródło: Rzeczpospolita

Popularność Konkursu Chopinowskiego nieustannie rośnie. W tym roku nawet lokale gastronomiczne zgłaszają się do nas z pytaniami, czy mogą emitować u siebie transmisje koncertów, jak to się dzieje w przypadku meczów piłkarskich.Rozmowa z Arturem Szklenerem, dyrektorem Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina

W październiku 2025 r. odbędzie się XIX Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina. Prof. Jerzy Żurawlew zainicjował to wydarzenie 100 lat temu, by nie zaginęła pamięć o kompozytorze, a także by szukać właściwej ścieżki interpretacyjnej jego utworów. Dziś możemy mówić o nieprawdopodobnym wręcz sukcesie samej inicjatywy i jej organizatorów. Z czego to wynika?

Sam dość często zastanawiam się nad popularnością konkursu w różnych zakątkach globu. Także wśród osób, które na co dzień nie słuchają muzyki klasycznej albo robią to bardzo rzadko. Zdaje się, że – szukając źródła sukcesu – nie doceniamy samego Chopina i wyjątkowości jego muzyki. Jego kompozycje są niezwykle uniwersalne, posługuje się językiem zrozumiałym na całym świecie. Jego muzyka nie wymaga właściwie żadnego przygotowania, by nas zachwycić. To jest przykład niezwykłej ekspresji, która sprawia, że nawet osoby nieznające muzyki europejskiej, pochodzące z zupełnie innych kultur, chłoną ją w sposób naturalny.

Jest dosłownie kilku kompozytorów, którzy oddziałują w podobny sposób, między innymi Jan Sebastian Bach z jego motoryczną, czasem wręcz transową muzyką, z charakterystycznym pulsem, który bywa kojarzony z pulsem życia. Muzyka Chopina jest nieco inna – bardzo liryczna, nawiązująca do śpiewu, organiczna i jednocześnie silnie angażująca...