Kogo boi się Kevin?

autor zdjęcia: Xxxxxxxxxx

źródło: Rzeczpospolita

Paryż, sierpień 2024 r. – happening przeciwko wywożeniu ze stolicy Francji osób bezdomnych podczas Igrzysk Olimpijskich

źródło: Rzeczpospolita

Patrząc na przechodniów, przeciętnie jesteśmy w stanie wyłapać trzy na dziesięć osób w kryzysie bezdomności. Reszta dobrze się kamufluje, dbając o wygląd i zachowanie, bo dzięki temu łatwiej im unikać stygmatyzacji i odrzucenia.

Wrogie rozwiązania czasem przybierają znacznie większą skalę – stają się polityką planowego usuwania niechcianych mieszkańców z przestrzeni publicznej. Mechanizmy te są szczególnie widoczne przed wielkimi wydarzeniami, gdy miasta chcą pokazać się jako uporządkowane, estetyczne i reprezentacyjne.

Tak było na przykład podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu. Miasto jest jednym z największych skupisk imigrantów w Europie, a około dwudziestu procent jego mieszkańców to osoby urodzone za granicą. Wśród nich znajdują się liczne grupy z Afryki Północnej, szczególnie z Algierii i Maroka, a także migranci z innych regionów, takich jak Chiny i Portugalia. Napływ ludzi, zwłaszcza od 2015 roku, wywarł znaczną presję na usługi publiczne i dostępność mieszkań. Doprowadziło to do wzrostu bezdomności, szczególnie właśnie wśród migrantów.

W 2024 roku Paryż miał być gospodarzem igrzysk olimpijskich. Dla organizatorów liczył się przede wszystkim wizerunek miasta. Problem ubóstwa i bezdomności zamieciono pod dywan – tak by turyści i widzowie przed ekranami nie musieli go dostrzegać. Najprostszym rozwiązaniem okazało się przeniesienie osób bezdomnych poza miasto. Władze obiecały im zakwaterowanie w innych regionach Francji, jednak często kończyło się to tym, że...