Broń nuklearna z irańskiej mitologii

autor zdjęcia: Vahid Salem/AP Photo/EastNews

źródło: Rzeczpospolita

Przechodzień w Teheranie na tle plakatu pokazującego rakiety odpalane w kierunku Izraela, kwiecień 2024 r. Iran przeprowadził wtedy pierwszy zmasowany atak rakietowy na państwo żydowskie. Czy w przyszłości będzie zdolny także do ataku nuklearnego?

Program atomowy Iranu, choć wygląda na wyzwanie polityczno-militarne, głęboko przekształca również relacje między religią i nauką.

W sierpniu 2010 r. izraelski kabaret Latma opublikował na YouTube przeróbkę piosenki „Sexbomb” Toma Jonesa i Mousse’a T. Ubrany jak ajatollah członek grupy snuje marzenia o irańskiej bombie atomowej i w kluczowym momencie śpiewa: „Nine-elevens all over under the sun/You can’t hit us back – sounds like fun!/The beauty of Islam will shine so bright/And you will have to see the light” („9/11 wszędzie pod słońcem/Nie możecie się na nas odegrać – brzmi fajnie!/Piękno islamu będzie świecić tak jasno/I będziecie musieli przejrzeć na oczy”). Choć od powstania piosenki minęło 15 lat, bomby nadal nie ma. Z kolei Beniamin Netanjahu od 33 lat ostrzega, że Iran lada chwila zdobędzie broń nuklearną.

Oczekiwanie na irańską bombę ma charakter niemalże eschatologiczny. Dyskutuje się o niej ze strachem niczym o apokalipsie, która wciąż nie nadchodzi, co jednak nie umniejsza jej dziwnej realności. W istocie, irański program atomowy należy do realizowanych najdłużej na świecie. Zaczął się w czasach, gdy jeszcze nikomu nie śniło się o rewolucji islamskiej: w 1957 r. w ramach programu „Atom dla pokoju” Iran wspólnie z USA rozpoczął realizację cywilnego programu jądrowego, którego celem miała być produkcja energii. Otrzymał wtedy mały reaktor atomowy służący przede wszystkim do celów badawczych.

Irański program jest również...