Shackleton: heroiczny hart ducha

autor zdjęcia: national liBrary oF new zealand

źródło: Rzeczpospolita

Od lewej: Ernest Shackleton, Robert Scott i Edward Wilson, 2 listopada 1902 r.

Ernest Shackleton zaplanował wyprawę polarną, która miała być najważniejszą w dziejach, ale ostatecznie brytyjski eksplorator stał się bohaterem niezwykłej podróży ku przetrwaniu.

Kiedy 31 lipca 1901 r. statek Discovery wypływał z londyńskiego portu, nikt nie przypuszczał, że to będzie preludium modelowej przygody Shackletona, na którą składają się szczytowe cele, zaskakujące i przekraczające miarę trudności wydarzenia – gotowe złamać nawet osobnika o niebywałych umiejętnościach przywódczych. Wyróżniająca się ekspedycja, nawet jeśli nie osiągnęła zamierzonego zadania, okazała się niebywałym tryumfem zrodzonym z... bezmiernej porażki. To właśnie ona sprawiła, że wielka przygoda Endurance i jego załoga stały się symbolem heroicznego hartu ducha oraz wiary w cel, szczególnie w najtrudniejszych chwilach.

Człowiek często jest urzeczony życiem na krawędzi, bo to przemawia do naszej wyobraźni.

Oni pokonali beznadziejne sytuacje

Osobiście brałem udział w badaniach wpływu na organizm ludzki niskich i wysokich temperatur. Eksperymentowałem na sobie krańcowe warunki środowiskowe, aby zadowolić dociekliwość naukowców usiłujących poszerzyć granice możliwości ludzkiego organizmu. Czasem sobie myślę, że te moje zmagania z palącym żarem, polarnym zimnem czy z oceanicznym żywiołem na łodzi ratunkowej nie mogą się równać z hartem ducha i ekstremalną wytrwałością psychiczną w walce o życie w beznadziejnych sytuacjach.

A mówię np. o Aronie Ralstonie...