Polityka klimatyczna niemal legła w gruzach

autor zdjęcia: shutterstock

źródło: Rzeczpospolita

Ekspedycja naukowców przywiozła z Arktyki zastraszające dane: nie tylko zmniejsza się jej lodowa pokrywa, ale też zanika podwodne życie na tym obszarze

Dziesiąta rocznica podpisania porozumień z Paryża będzie raczej okazją do załamania rąk niż świętowania. Wysiłki negocjatorów sprzed dekady zostały skutecznie zniwelowane. Wystarczyło postraszyć lżejszym portfelem.

„To najlepsza szansa, by ocalić jedyną planetę, jaką mamy”. „To największy przekręt w historii świata”. Te dwie frazy dzieli dziesięć lat i autorstwo. Pierwszą skwitował Porozumienie paryskie dziesięć lat temu prezydent Barack Obama, drugą niedawno podsumował zmiany klimatyczne na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ Donald Trump. I można powiedzieć, że pierwszy z tych cytatów był symbolicznym początkiem dekady polityki klimatycznej, a drugi ją symbolicznie zamknął.

Owszem, to była burzliwa dekada. I nie chodzi wyłącznie o gwałtowny wzrost imigracji, kryzys energetyczny, pandemię koronawirusa, inflację czy rosyjską agresję na Ukrainę. Znacząco pogłębiła się polaryzacja polityczna w społeczeństwach demokratycznych, a wraz z nią w niemierzalnym – ale olbrzymim – stopniu wzrosła skala dezinformacji, teorii spiskowych i podważania ustaleń nauki (co najdobitniej obserwowaliśmy zarówno w przypadku Covid-19, jak i zmian klimatycznych), w czym niebagatelną rolę odegrały algorytmy mediów społecznościowych oraz rozkwit populistycznych ugrupowań, przede wszystkim alt-prawicowych.

Zachód, który miał być awangardą klimatycznych zmian – jako ten najbogatszy, najlepiej przygotowany technologicznie, mający wiele do stracenia – od wielu już lat tkwi w gospodarczym impasie. Wzrost gospodarczy jest śladowy, konsumenci są pod nieustanną presją kupowania nowszych – najczęściej zaledwie nieznacznie lepszych...