Wolność opowieści, ryzyko marki

źródło: Rzeczpospolita

Przykładowe plansze z komiksów Enrico Mariniego „Skorpion”, „Noir burlesque” oraz „Orły Rzymu”

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

autor zdjęcia: materiały prasowe (4)

źródło: Rzeczpospolita

Enrico Marini

Spór o AI w komiksie nie jest sporem o przyszłość technologii, lecz o to, kto podpisuje obraz. Artysta nadal ma imię i rękę. Reszta to kwestia czasu, gustu i etyki.

Enrico Marini, jeden z najgłośniejszych europejskich twórców komiksu, mówi o dwóch prędkościach tego medium. Rynek frankofoński daje mu swobodę i prawa do własnych światów – album po albumie, bez pośpiechu i z autorską odpowiedzialnością. Rynek amerykański nagradza prestiżem i profesjonalizmem pracy przy cudzej marce (w jego przypadku: Batman). Wymaga jednak akceptacji reguł gry oraz liczenia się z ryzykiem: jeśli scenariusz nie przejdzie weryfikacji, nie można zanieść go w inne miejsce. Równolegle rośnie presja sztucznej inteligencji w branży komiksowej–narzędzia wygodnego i masowego, lecz z perspektywy rysownika grożącego ubywaniem zleceń i erozją zaufania do obrazu. Pomiędzy tymi biegunami Marini układa własny plan na siebie: domknięcie sagi „Orłów Rzymu”, powrót do „Skorpiona” w formie samodzielnego one-shota, sporadyczne wypady do DC/Marvela „dla frajdy”, ale bez utraty wewnętrznej suwerenności.

Dwa modele, dwie odpowiedzialności

Na rynku francusko-belgijskim Marini funkcjonuje w trybie „album po albumie” (mowa o 60-stronicowych komiksach, które na rynku frankofońskich komiksów traktowane są jako element kultury wysokiej, zwłaszcza na artystycznych aukcjach). To on tworzy świat i postaci, to on prowadzi narrację i bierze odpowiedzialność za całość – także...