![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Krzyże, konterfekty, epigrafy
CMENTARZ POLSKI
Krzyże, konterfekty, epigrafy
KRZYSZTOF JAROSłAWSKI
Śmierć to kres ziemskiego istnienia, zamknięcie egzystencji tu. Towarzyszy jej żal i chęć zachowania w pamięci kogoś, z kim byliśmy związani. Śmierć to milczenie, rozpacz, próba zapamiętania, zapamiętania dłuższego niż ludzka pamięć. Stąd potrzeba dodatkowych znaków, które, gdy ona zawiedzie, przywrócą nam obraz bliskiej osoby.
Usiłując za wszelką cenę zatrzymać to, co odchodzi, staramy się również nadać przeszłości formy znacznie trwalsze od tych, w które odziewa ją nasza pamięć, czujemy potrzebę oddania potomnym nastroju chwili, "kreślimy wizualne znaki".
Te właśnie między innymi pragnienia to przyczyna powstania zwyczaju wystawiania budowli nagrobnych, które już od początków swego istnienia kształtem, wystrojem i charakterem odzwierciedlały pozycję społeczną i status majątkowy zmarłego. Cmentarz, zwany też nekropolią, miał stanowić azyl, miejsce "odpoczynku" duszy po jej przejściu do "innego, lepszego świata". Ten stosunek antycznej kultury do śmierci i procesów jej towarzyszących widoczny jest nawet w etymologii obu nazw: cmentarz -- od grec. koimeterion, czyli miejsca snu, odpoczynku; nekropolia -- od grec. nekropolis, czyli miasto zmarłych.
W przeszłości cmentarze sytuowano...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
