![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Nazwanie zła po imieniu; Potrzebny wstrząs na górze
Pozytywny wizerunek buduje się przez sto lat, by go utracić wystarczy 30 dni
Nazwanie zła po imieniu
Głos za dymisją Samarancha
MIROSŁAW ŻUKOWSKI
Jeszcze niedawno Juan Antonio Samaranch nie ukrywał, że jego ambicją jest Pokojowa Nagroda Nobla. Na forum ONZ mówił o przewodniej roli ruchu olimpijskiego w edukacji młodzieży i w walce z narkomanią. Mężowie stanu starający się o igrzyska dla swych krajów musieli schylać głowę przed nim i przed jego dworem złożonym z ludzi mających na sumieniu wiele grzechów. Wśród członków MKOl są bowiem nie tylko zacni obywatele swych krajów, ale i byli agenci tajnych policji militarnych reżimów (Un Yong Kim z Korei Płd. czy minister obrony w ugandyjskim rządzie Idi Amina, Francis Njangweso). Prawie wszyscy oni otrzymali część władzy nad igrzyskami z łaski Samarancha.
Międzynarodowy Komitet Olimpijski z założenia nie był instytucją demokratyczną i to się sprawdzało, dopóki zasiadali w nim ludzie honoru. Dziś, gdy rządzi Samaranch, samowybieralność członków MKOl i brak jakiejkolwiek kontroli nad ich poczynaniami, łącznie z przyznawaniem prawa do igrzysk w tajnym głosowaniu, zaprowadziły ruch olimpijski do grobu. Ujawnienie korupcji w takich rozmiarach to jeden z największych skandali w historii olimpizmu i niczego tu nie zmienią zapewnienia, iż już...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
