![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Pożegnanie
Był już bardzo chory, gdy rok temu powierzano Mu ministerstwo kultury. Zapytałem Go wówczas - czy da radę, czy nie powinien myśleć przede wszystkim o swoim zdrowiu i życiu. Odpowiedział, że jest to najważniejsze wyzwanie, które mu los przeznaczył.
Miał przedtem znacznie bardziej "wpływowe" funkcje, bo wielu lubiło mieć przy sobie człowieka, który był po prostu mądry i miał czyste ręce. Nigdy nie chciał być politykiem, ale gdy już tak się stało - z całego serca, wszędzie, gdzie mógł, starał się służyć dobru publicznemu odzyskanej Rzeczpospolitej.
Kulturę uważał ze rzecz najważniejszą z najważniejszych dla narodu, dla jego tożsamości i miejsca w świecie. "Dobrze wytresowane małpy mogą szczęśliwie zainwestować na giełdzie, ale żadna małpa nie zostanie Chopinem. Czas, abyśmy wreszcie to zrozumieli" - powiedział mi w ostatni poniedziałek.
I tak odszedł - z gorzką świadomością, że zabrakło Mu czasu, aby nas o tym przekonać.
Maciej Łukasiewicz
