![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Monografia ciała
Szła na przełaj, chwytała życie łapczywie, spieszyła się kochać i być kochaną
Monografia ciała
HALINA POŚWIATOWSKA W 1960 ROKU W OBIEKTYWIE JERZEGO KOSIŃSKIEGO
FOTOGRAFIA ZE ZBIORÓW MAŁGORZATY T. PORĘBSKIEJ
JAN ZIELIŃSKI
Zaiste, Grażyna Borkowska umie pisać o miłości. Świadczyła o tym wydana przed dwoma laty książka o Marii Dąbrowskiej i Stanisławie Stempowskim, potwierdza to wrażenie najnowsza monografia pióra warszawskiej polonistki.
Halina Poświatowska stanowi dla tematu miłości obiekt szczególnie wdzięczny: przedwcześnie zmarła, zmagająca się latami z ciężką chorobą serca poetka szła na przełaj, chwytała życie łapczywie, spieszyła się kochać i być kochaną. Zarówno w wierszach, jak i w "Opowieści dla Przyjaciela", a już szczególnie w listach mówiła o cielesnych aspektach miłości w sposób rzadko - zwłaszcza w literaturze polskiej, zwłaszcza w latach sześćdziesiątych - spotykany.
Grażyna Borkowska w epilogu swej monografii powiada, że musiała "zdradzić własne reguły czytania", by choć na chwilę uchwycić "kolejność ogniw tego łańcucha", którym "po kole" toczyła się myśl Poświatowskiej. Obraz ten, wzięty z wiersza "*** (zamyśliłam się nad tą obręczą)", to "Ouroburos", zjadający...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
