Usprawiedliwiona niewiedza zarządzającego
Usprawiedliwiona niewiedza zarządzającego
DARIUSZ WASYLKOWSKI ADAM STUDZIŃSKI
Gdy w tzw. podmiotach zbiorowych dochodzi do naruszeń kwalifikowanych przez kodeks karny skarbowy jako czyny zabronione, osobom zarządzającym nie można przypisać działania umyślnego, gdy miały one wszelkie podstawy sądzić, iż ich współpracownicy, którym powierzono realizowanie finansowych obowiązków publicznoprawnych firmy, działają zgodnie z prawem.
Kodeks karny skarbowy (dalej: k.k.s.) ma gwarantować wypełnianie obowiązków, jakie na uczestników obrotu prawnego nakłada w ustawach finansowych państwo. Zazwyczaj gdy dochodzi do naruszenia określonej normy prawa finansowego objętej ochroną w k.k.s., można mówić o spełnieniu się tzw. przedmiotowych przesłanek odpowiedzialności karnej skarbowej. Mówiąc w uproszczeniu: jest to sytuacja, w której obiektywnie można stwierdzić, iż wskutek czyjegoś działania lub zaniechania dochodzi do naruszenia określonego obowiązku finansowego wobec podmiotu publicznoprawnego - państwa lub samorządu terytorialnego.
Oczywiste? Nie dla wszystkich
Przy pociąganiu do odpowiedzialności karnej skarbowej należy jednak uwzględnić tzw. podmiotowe przesłanki odpowiedzialności. Do nich zalicza się: umyślność bądź nieumyślność czyjegoś działania...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta