Swoboda wyboru, ale w pewnych ryzach
Dyrektywa wiąże każde państwo członkowskie Unii w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawiając jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków.
Tak stanowi art. 249 traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE), z którego wynika obowiązek implementacji dyrektyw. Z kolei art. 2 aktu akcesyjnego (będącego częścią traktatu akcesyjnego) nakłada na Polskę obowiązek przestrzegania traktatów i aktów przyjętych przez instytucje Wspólnoty.
Szczególny akt normatywnyDyrektywę, jako szczególny akt normatywny funkcjonujący we wspólnotowym porządku prawnym, zasadniczo powinno odzwierciedlać prawo krajowe, a wewnętrzne normy implementacyjne być podstawą prawną rozstrzygania ewentualnych sporów między jednostkami czy jednostką a państwem członkowskim (dalej: państwo).
Dlatego bardzo istotne jest przeprowadzenie takiego procesu implementacyjnego, który zaowocuje pełnym i zarazem terminowym osiągnięciem rezultatu wyznaczonego w dyrektywie.
Ze względu na dużą liczbę dyrektyw i ich różnorodność nie sposób zaprezentować jednego właściwego sposobu ich wdrażania.
Najważniejsza jest wszakże zasada efektywności uzupełniona zasada zgodności...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta