![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jedna wielka ciemność
"Wojenne kłamstwa" nie są traktatem historycznym, nie opowiadają XX-wiecznych dziejów Polski. Jest to powieść o dzieciństwie żydowskiego chłopca w okupowanej Polsce.
Jedna wielka ciemność
Rozmowa z Louisem Begleyem, pisarzem amerykańskim
"Wojenne kłamstwa", książkę zawierającą wspomnienia z dzieciństwa, napisał pan po pięćdziesiątce. Dlaczego tak późno?
Nie miałem czasu. Całe życie pracowałem bardzo ciężko, bardzo dużo i bardzo dobrze. A pisać wcale nie chciałem. Nie tylko wspomnień. O tej przeszłości, którą zostawiłem w Polsce, nikomu nawet nie opowiadałem.
Co zatem zadecydowało o tym, że wziął pan pióro do ręki?
Miałem w pracy dłuższy urlop i wtedy, przez cztery miesiące, napisałem "Wojenne kłamstwa". Doszedłem do wniosku, że przyszedł właśnie na to czas. Zrozumiałem też, że i na swój prywatny użytek muszę się rozliczyć z przeszłością, z wojną i okupacją.
"Wojenne kłamstwa" odniosły ogromny sukces u krytyki i czytelników. Życzliwie przyjęto też następne pana powieści. Niebawem został pan wybrany na przewodniczącego Amerykańskiego PEN-Clubu. I tak z prawnika stał się pan pisarzem.
Piszę powieści, to prawda, ale jestem adwokatem. To mój zawód, w którym starałem się osiągnąć wiele, a osiągnąłem niemało....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
