Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszych serwisów.
Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Szukaj w:
[x]
Prawo
[x]
Ekonomia i biznes
[x]
Informacje i opinie
ZAAWANSOWANE

Arsenał minionych wieków

16 czerwca 2007 | Bitwy świata | MM
źródło: Nieznane
źródło: Nieznane
źródło: Nieznane
źródło: Nieznane

Arsenał minionych wieków W czasie oblężenia Konstantynopola dominowała już w wojsku tureckim szabla. Na terenie Europy owa broń, o azjatyckich (prawdopodobnie chińskich) korzeniach, pojawiła się w większej liczbie w dobie najazdów Awarów i Węgrów.

Nie przyjmuje się wówczas w łacińskim świecie, Węgrzy z kolei przejmują wzorce zachodnie, co skutkuje dominacją miecza. Przez całe średniowiecze natomiast szabla i miecz współwystępują na Rusi. Turcy osmańscy szablę adaptują głównie od Persów, którzy to słynęli z produkcji doskonałej jakości broni siecznej, wytwarzanej z najlepszych stali, sprowadzanych nierzadko z odległych krajów, m.in. Indii. Do czasów najazdów tatarskich, a więc w okresie sassanidzkim oraz kalifów arabskich, królował miecz, chociaż szabla również była znana. Pod wpływem koczowników przewagę zaczyna zyskiwać właśnie szabla, która sądząc na podstawie miniatur z perskich ksiąg, całkowicie wypiera miecz w wieku XV.

Ciąć bułatem znad głowy

Tureckie szable z XV wieku są ściśle wzorowane na perskich. Mają ciężkie głownie o niewielkiej krzywiźnie i rozszerzonym sztychu (tzw. pióro), rękojeść prostą lub nieznacznie pochyloną do przodu, zakończoną naparstkowatą głowicą. Jelec jest prosty,...

Dostęp do treści Archiwum.rp.pl jest płatny.

Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.

Ponad milion tekstów w jednym miejscu.

Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"

Zamów
Unikalna oferta
Brak okładki

Wydanie: 4182

Spis treści
Zamów abonament