Na tradycyjnej żywności zyskują nie tylko producenci, lecz także cały region

źródło: Rzeczpospolita

Na unijne stoły udało się wejść nie tylko oscypkowi – także słodkiemu półtorakowi i polskiej wódce. Trafił tam już olej rydzowy, a wkrótce powinny dołączyć do nich suska sechlońska i karp zatorski

Moda na slow food wręcz zachęca do rejestracji nazw smakowitych produktów spożywczych w Unii Europejskiej. Procedura rejestracyjna – choć z pozoru nieprosta jest możliwa do przejścia także przez małe podmioty. Zwłaszcza gdy zadziałają grupowo. To często właśnie w małych, rodzinnych firmach bądź gospodarstwach z pokolenia na pokolenie przetrwały przepisy na przysmaki, które warto wypromować i wprowadzić na krajowy albo unijny rynek.

Unijny system rejestracji lokalnych smakołyków oparty został na istniejących wcześniej rozwiązaniach krajowych stosowanych we Francji oraz we Włoszech.

Obecnie obowiązują rozporządzenia 509/2006/WE i 510/ 2006/WE. Regulują one kwestie związane z ochroną nazw produktów rolnych i środków spożywczych oraz ochroną tradycyjnych metod produkcji, przepisów i receptur na terenie całej UE.

Chronione nazwy i specjały

Produkty rolne lub środki spożywcze mogą w UE zostać wyróżnione przez stosowanie następujących rodzajów oznaczeń:

- chroniona nazwa pochodzenia (ChNP),

- chronione oznaczenie geograficzne (ChOG),

- gwarantowana tradycyjna specjalność (GTS).

Na wyrobach zarejestrowanych w UE można umieszczać odpowiednie logo wskazujące na ochronę, z jakiej wyrób korzysta.

Stosowanie tych oznaczeń pozwala na łatwiejszą identyfikację produktów i ich ochronę przed bezprawnym...