Ostateczny odbiorca należności

źródło: Rzeczpospolita

WYJAŚNIENIA | Warunki weryfikacji statusu beneficial owner mogą okazać się niemożliwe do spełnienia przez płatników.

Instytucja tzw. rzeczywistego właściciela/odbiorcy należności (beneficial owner) jest jednym z nieodłącznych elementów konstrukcyjnych podatku u źródła. Klauzule beneficial owner znajdziemy zarówno w Modelowej Konwencji OECD, jak i w większości umów o unikaniu podwójnego podatkowania (UPO). Z założenia mają one ograniczać negatywne zjawiska dotyczące tworzenia struktur (w tym w szczególności z udziałem pośredników) zmierzających do nieuprawnionego korzystania z preferencji w opodatkowaniu na gruncie UPO.

Przed udzieleniem odpowiedzi na pytanie, na czym polega instytucja beneficial owner, należy wskazać, że przy poborze podatku u źródła płatnicy powinni w pierwszej kolejności dokonywać oceny zasad opodatkowania danych należności na gruncie przepisów polskich, a następnie na gruncie UPO. To istotne, ponieważ UPO w zakresie zasad poboru podatku u źródła zazwyczaj zawierają postanowienia bardziej korzystne niż polskie regulacje (np. art. 21 CIT wskazuje na stawkę podatku od odsetek i należności licencyjnych w wysokości 20 proc., a UPO przewiduje co do zasady stawkę obniżoną, np. 5 proc. w umowie z Niemcami) czy też zwolnienie z obowiązku poboru podatku (np. w zakresie części należności licencyjnych w umowie z Francją). Umowy z Niemcami i z Francją przewidują przy tym, że zastosowanie stawki obniżonej lub...