Do uzdrowiska na chybił trafił…

Podjęte przez resort zdrowia działania nie zastąpią rosnącego z roku na rok niedoboru środków publicznych na finansowanie leczenia. Skrócenie kolejek bez pieniędzy to obietnice bez pokrycia.

Od 19 lipca br. obowiązują nowe przepisy dotyczące kierowania chorych na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową. Minister zdrowia w rozporządzeniu z 4 czerwca br. zmienił wcześniejsze zasady, obowiązujące przez osiem lat. Wprowadzono istotne ograniczenie czasowe. Otóż dorosły pacjent może się ubiegać o leczenie uzdrowiskowe nie wcześniej niż przed upływem 12 miesięcy od zakończenia ostatniego leczenia w uzdrowisku. Z roku na rok wydłużają się kolejki pacjentów oczekujących na leczenie uzdrowiskowe. Towarzyszą temu odległe terminy kuracji od momentu złożenia w NFZ skierowań. Ministerstwo Zdrowia zauważyło, że pacjenci korzystający z leczenia uzdrowiskowego bardzo często zaraz po powrocie z uzdrowiska występują o nowe skierowania i je otrzymują. Uznano więc, że działania te są głównym czynnikiem mającym wpływ na wydłużanie się kolejek i czasu oczekiwania na leczenie uzdrowiskowe.

W mojej ocenie czynnik wskazany przez ministerstwo, jako podstawa do wprowadzenia rocznej karencji dla pacjentów i lekarzy na rejestrację nowego skierowania do uzdrowiska, jest wątpliwy. Wpływ na to mają dwa czynniki różniące się od ministerialnej oceny. Pierwszy i, jak sądzę, najważniejszy to wybór najlepszej terapii przez lekarza dla osiągnięcia poprawy zdrowia pacjenta. Lekarz, który wystawia skierowanie na terapię, bierze przecież pod uwagę wskazania i przeciwwskazania do leczenia...