Ustawa z 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej
Ustawa z 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. W celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i neutralnego politycznie wykonywania zadań państwa ustanawia się służbę cywilną.
2. Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni, na podstawie ustawy, w urzędach określonych w art. 3, zwani dalej "urzędnikami służby cywilnej".
Art. 2. Urzędników służby cywilnej zatrudnia się na podstawie mianowania w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 3. 1. Przepisom ustawy podlegają urzędnicy służby cywilnej zatrudnieni w urzędach administracji rządowej, zwanych dalej "urzędami".
2. Przepisy ustawy stosuje się także do urzędników służby cywilnej zatrudnionych w innych urzędach niż wymienione w ust. 1, jeżeli odrębne przepisy tak stanowią.
Art. 4. Urzędnikiem służby cywilnej może być osoba, która:
1) jest obywatelem polskim,
2) korzysta z pełni praw publicznych,
3) nie była karana za przestępstwo popełnione z winy umyślnej,
4) posiada kwalifikacje i predyspozycje wymagane do mianowania do służby cywilnej,
5) jest nieskazitelnego charakteru,
6) ma stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie w służbie cywilnej,
7) może być zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta