Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 9 marca 2009 w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (DzU nr 43, poz. 349)
Na podstawie art. 5 ust. 6 ustawy z 4 marca 1994 o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.) zarządza się, co następuje:
§ 1. Podstawę naliczania odpisu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z 4 marca 1994 o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, zwanej dalej „ustawą”, stanowi przeciętna planowana w danym roku kalendarzowym liczba zatrudnionych u pracodawcy, skorygowana w końcu roku do faktycznej przeciętnej liczby zatrudnionych, obejmująca pracowników zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy (po przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy).
Komentarz
• W liczbie tej uwzględniamy zatrudnionych zarówno na stałe, jak i na czas określony. Nie ma przy tym znaczenia rodzaj stosunku pracy (umowa o pracę, powołanie, wybór, mianowanie czy spółdzielcza umowa o pracę) ani wymiar etatu (pełny etat czy zatrudnienie niepełnowymiarowe). Do stanu zatrudnienia wliczać należy ponadto pracowników:
– przebywających na urlopach wychowawczych i macierzyńskich,
– interwencyjnych.
Od 18 marca 2009 ustalając liczbę pracowników należy pomijać chałupników oraz osoby wykonujące umowę-zlecenie. Pracowników młodocianych w ogóle nie uwzględniamy w przeciętnej liczbie zatrudnionych, mimo że ustalamy za nich odpisy w zależności od ich...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta