Głodówka z historią w tle

autor zdjęcia: Rafał Guz

źródło: Fotorzepa

Rekonstrukcje historyczne, jak ta epizodów Powstania Warszawskiego (zorganizowana w 2008 r. w stolicy) ściągają tłumy widzów, pokazując, że zainteresowanie historią jest ogromne. Jak w równie atrakcyjny sposób uczyć jej w szkole?

autor zdjęcia: Sławomir Mielnik

źródło: Fotorzepa

Minister finansów Krystyna Szumilas krytykom reformy odpowiada, że lekcji historii przybędzie

Reforma edukacji pod ostrzałem krytyki. Powraca spór o to, jak ma uczyć współczesna polska szkoła

Za sprawą dawnych opozycjonistów z czasów PRL, którzy zorganizowali w Krakowie głodówkę przeciwko zmianom w systemie kształcenia – powraca temat reformy szkoły. Na sztandary trafiło hasło, że nowa podstawa programowa ogranicza nauczanie historii.

Protestujących poparli m. in. naukowcy i studenci historii na UJ. Sprawę podjęli politycy, w środę nad reformą debatował Sejm. – Co zagraża polskiej szkole, że wokół mnożą się protesty w jej obronie? – pytał poseł PiS, historyk Ryszard Terlecki.

Minister edukacji Krystyna Szumilas policzyła godziny i przekonuje, że lekcji historii będzie teraz więcej. Ale dyskusja nie dotyczy liczby godzin lekcyjnych, ale tego, czy szkoła ma kształtować świadomość i tożsamość młodego człowieka, czy jedynie dawać mu umiejętności, dzięki którym dostanie się na studia.

Utracona ciągłość?

Odpowiedzmy na pytanie, na czym polega istota reformy, która w 2009 r. weszła do gimnazjów, a od września tego roku zacznie obowiązywać w szkołach ponadgimnazjalnych.

Otóż szkoły te zostały połączone jednym, czteroletnim programem. Uczeń rozpoczyna naukę przedmiotu w I klasie gimnazjum, a kończy ją wraz z końcem nauki w I klasie liceum czy technikum. Potem musi wybrać od dwóch do czterech przedmiotów, które będzie realizował w formule rozszerzonej. Poza nimi aż do matury obowiązkowo...