Karta produktu pomoże ocenić ryzyko inwestycji w ubezpieczenie

Ubezpieczyciele zostali zobowiązani do unikania tzw. branżowego żargonu oraz terminów technicznych, 
jeśli można zastąpić je językiem niespecjalistycznym i zrozumiałym dla przeciętnego klienta.

Zarząd Polskiej Izby Ubezpieczeń przyjął 28 sierpnia 2013 r. końcową wersję Rekomendacji dobrych praktyk informacyjnych odnoszącą się do umów ubezpieczeń z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (dalej: UFK). Głównym elementem Rekomendacji jest tzw. Karta produktu, która w założeniu ma być dołączana do każdej z umów ubezpieczenia z UFK. Ma to być dokument informacyjny podsumowujący najistotniejsze elementy ubezpieczenia. Jednocześnie, stanowić ma ona wymierny materiał umożliwiający porównanie z innymi ofertami >patrz ramka.

Jakie założenia

Karta produktu dotyczy wyłącznie ubezpieczeń z UFK. W praktyce, bowiem, to właśnie one, z uwagi na ich złożoność, wywołują najwięcej problemów i kontrowersji. Rekomendacja zawiera wyraźne zastrzeżenie, że stosuje się ją zarówno do ubezpieczeń zawieranych indywidualnie, jak i ochrony zapewnianej w ramach ubezpieczeń grupowych.

Do najważniejszych postanowień Rekomendacji należą te, które określają minimalny zakres informacji, jakie zakład ubezpieczeń powinien przekazać klientowi w ramach Karty produktu przed zawarciem lub przystąpieniem do umowy ubezpieczenia z UFK.

Rekomendacja podzieliła informacje na kilka kategorii:

• podstawowe,
• o opłatach,
• o premiach i rabatach,
• symulacje wartości ubezpieczenia,
• zastrzeżenia i
...