Co ma fiskus do Hiszpanii, czyli jak traktować transakcje z nierezydentami

autor zdjęcia: M. P.

źródło: Rzeczpospolita

Monika Rabsztyn

autor zdjęcia: M. P.

źródło: Rzeczpospolita

Agnieszka Nowak

źródło: Rzeczpospolita

CIT | Jeśli polska spółka przeprowadza operacje gospodarcze z zagranicznymi podmiotami, to powinna pamiętać o obowiązkach informacyjnych względem organów podatkowych, jakie ciążą na niej jako płatniku należności.

Prawo podatkowe nakłada na uczestników życia gospodarczego pewne obowiązki wynikające z umów zawieranych z kontrahentami zagranicznymi.

1. Po pierwsze, podatnicy dokonujący płatności z określonych tytułów na rzecz polskich nierezydentów podatkowych mogą stać się w Polsce płatnikami podatku u źródła od przychodów generowanych przez zagraniczne podmioty. Stosując odpowiednie zapisy umów międzynarodowych i ustawy o CIT, płatnicy mają jednak szansę skorzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania.

2. Po drugie, przeprowadzając transakcje z zagranicznymi podmiotami, należy pamiętać o ciążących na płatnikach obowiązkach informacyjnych względem organów podatkowych.

Przeanalizujmy obowiązki podatnika w tym zakresie na poniższym przykładzie.

Przykład

Comercio sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, będąca polskim rezydentem podatkowym i prowadząca do tej pory działalność tylko na terenie Polski, została w 2014 r. włączona w struktury hiszpańskiej grupy kapitałowej. Na początku 2015 r. spółka po raz pierwszy stanęła przed obowiązkiem rozliczenia się z transakcji z hiszpańskimi podmiotami za rok podatkowy zakończony 31 grudnia 2014 r.

W 2014 r. spółka zawarła kilka umów z hiszpańskimi podmiotami.

1. Umowa ze spółką Comercio Grande S.L. (będącą hiszpańskim rezydentem podatkowym i posiadającą 95 proc....