Jak biskupi krakowscy bożego miłosierdzia bronili
Były dwa główne powody wydania przez Święte Oficjum dekretu zakazującego nowego kultu. Na pierwszy złożyło się między innymi rozpowszechnianie wyrwanych z kontekstu albo niedokładnych fragmentów „Dzienniczka" siostry Faustyny, drugim zaś było – co może dziś szokować – stanowisko większości polskich hierarchów.
Karol Wojtyła, obdarzony szczególnym rodzajem wrażliwości duchowej, nie miał wątpliwości, jak pokazują następne wydarzenia, co do prawdziwości objawień siostry Faustyny i szczególnej aktualności przesłania o Bożym Miłosierdziu. Dlatego również po wojnie jako młody ksiądz wracał do kaplicy w Łagiewnikach. Kronika sióstr odnotowuje, że ksiądz Wojtyła kilkakrotnie głosił kazanie w trzecią niedzielę miesiąca w czasie mszy świętej i nabożeństwa do Bożego Miłosierdzia.
Ostrzeżenie z Watykanu
Święte Oficjum przyjęło dekret w sprawie kultu Bożego Miłosierdzia 19 listopada 1958 roku, ale opublikowano go w formie notyfikacji cztery miesiące później. W dokumencie z listopada 1958 roku Święte Oficjum kwestionowało nadprzyrodzoność objawień siostry Faustyny, sprzeciwiało się wprowadzeniu święta Miłosierdzia Bożego, zakazywało rozpowszechniania obrazków i pism propagujących nabożeństwo w formach proponowanych przez siostrę Faustynę oraz udzieliło poważnego ostrzeżenia księdzu Michałowi Sopoćce, nakazując, aby „zaprzestał obrony i propagowania tych objawień i nabożeństwa". Jednocześnie pozostawiało „roztropności biskupów" decyzję o stopniowym usuwaniu obrazów namalowanych według wizji siostry Faustyny. Dokument ten rozesłano do biskupów, generałów zakonów oraz ośrodków krzewiących...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta