Dlaczego Piastowie nie zostali muzułmanami

źródło: Plus Minus

Philip Earl Steele, „Nawrócenie i chrzest Mieszka I”, Avalon, Kraków 2016

Mieszko nie był skazany na chrzest – w tamtych i późniejszych czasach nie brakowało przecież w Europie władców, którzy nieugięcie trwali przy pogańskich kultach. Jednak nawrócił się, widząc w Jezusie Chrystusie „patrona" potężniejszego od innych bogów.

Trzeba przyznać, że Philipowi Earlowi Steele'owi udał się primaaprilisowy żart. Dwa tygodnie temu na łamach „Plusa Minusa" opublikowaliśmy rozmowę, którą ów mieszkający w Polsce amerykański historyk przeprowadził z... samym sobą, na temat erotycznych przygód Mieszka I, uwiecznionych w dziele niejakiego Kpinomira. Wielu czytelników – a wśród nich nie zabrakło nawet moich kolegów z innych działów „Rzeczpospolitej" – potraktowało tekst Steele'a serio.

Wybór niepragmatyczny

Nie jest natomiast primaaprilisowym żartem zamieszczony tydzień później na portalu „Krytyki Politycznej" felieton Maxa Cegielskiego powielającego tezę o tym, iż chrzest Polski był decyzją polityczną. Publicysta stwierdza, że założyciel państwa polskiego, przyjmując chrześcijaństwo, padł na kolana przed obcą, agresywną kulturą, ale pogańska tożsamość jego poddanych okazała się bardzo żywotna – stawiali oni Kościołowi katolickiemu opór – i dziś należy do niej wracać jako źródła siły duchowej. Tekst kończą znamienne słowa: „Mieszko, gdyby był bardziej na czasie i chciał w X wieku awansu cywilizacyjnego, powinien raczej przejść na islam".

Cytowane zdanie dobrze odzwierciedla sposób myślenia intelektualistów, których mentalność została przeorana przez racjonalistyczną nowoczesność (nawet, jeśli jak Cegielski, z...