Wymiar Niesprawiedliwości

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Plus Minus

Pod koniec wakacji w centrum Warszawy wyrosło miasteczko namiotowe. Zamieszkali w nim krytycy polskiego sądownictwa.

Ochroniarze z brzuszkiem, którzy do tej pory musieli okrążać gmach Sądu Najwyższego, tym razem dostali dyspozycję, by stać niewzruszenie i mieć na oku całe towarzystwo. Czy są z nim problemy? – Ekscesów nie ma, choć niszczą trawnik – zauważa strażnik. Tymczasem prezes sądu się zgodziła, aby protestujący – walczący także z jej instytucją – korzystali z toalet w holu głównym, więc do budynku wchodzą bez przeszkód. Raz zabroniono im jedynie wniesienia noży, które ktoś chciał umyć w zlewie.

Nocą mieszkańcom zostaje toi toi przy chińskiej ambasadzie po drugiej stronie ulicy, więc o higienę w miasteczku dbać trudno. Na szczęście to jeszcze nie przestępstwo. A nad namiotami unosi się raczej zapach naftaliny, bo niektórzy przyjechali z prowincji, wyciągając wcześniej z szaf stare marynarki, aby ubrać się porządnie i zostać wreszcie wysłuchanymi. Walczą o swoje, ale i nasze: dlatego chodzą w biało-czerwonych opaskach z symbolem Polski Walczącej na rękawach.

Czujkę na rogu ustawili też policjanci, którzy – ziewając – potwierdzają spokój i ciszę. Gdy pytam o możliwość rozbicia swojego namiotu, mundurowi odsyłają do magistratu, bo to przecież teren miejski i trzeba mieć pozwolenie. Nic przeciwko mojej obecności nie ma jednak komendant miasteczka Adam Słomka (na głowie maciejówka, na piersi ryngraf), który jako organizator protestu posiada wszystkie stosowne...