Trump przy szachownicy z Putinem

autor zdjęcia: Darek Golik

źródło: Rzeczpospolita

Zbigniew Lewicki

W polityce międzynarodowej Stanów Zjednoczonych istnieją w tej chwili trzy kwestie naczelne; w każdej z nich centralną rolę odgrywa Rosja, w żadnej natomiast nie ma miejsca na Pekin – pisze czołowy polski amerykanista.

8 listopada Amerykanie wybrali nowego prezydenta, który obejmie urząd 20 stycznia 2017 r. Wbrew poglądom ogromnej większości elit amerykańskich, a także tzw. liberalnych komentatorów europejskich, w tym polskich, wybór Donalda Trumpa nie jest klęską demokracji amerykańskiej, lecz wręcz przeciwnie, dowodem na jej żywotność. Osoba praktycznie nieistniejąca w polityce półtora roku temu pokonała w uczciwej walce wszystkich konkurentów. Utyskiwanie werbalnych miłośników demokracji, że ciemny lud amerykański nie posłuchał ich i nie wybrał kandydata, którego wskazywali mu jaśnie oświeceni znawcy, jest tylko czczą gadaniną.

Wyborcy amerykańscy podjęli decyzję, a politycy muszą jak najprędzej wyciągnąć z tego wnioski. W Polsce oznacza to jak najintensywniejszą pracę nad nowym podejściem do relacji polsko-amerykańskich, gdyż w Waszyngtonie nic już nie będzie takie jak dawniej. Jak bowiem stwierdził po rozmowie z Trumpem Henry Kissinger, nowy prezydent obejmuje urząd „bez bagażu zobowiązań wobec kogokolwiek".

W amerykańskiej polityce zagranicznej kwestią centralną są i pozostaną stosunki z Rosją, jako jedynym kontrpartnerem o porównywalnej sile. Political fiction, w której Pekin staje się dla Waszyngtonu równie ważny jak Moskwa, długo jeszcze nie stanie się rzeczywistością. W polityce międzynarodowej Stanów Zjednoczonych istnieją w tej chwili trzy...