Fidel odchodzi. Do zwycięstwa, zawsze

źródło: AFP

W listopadzie 1956 r. Fidel z Che Guevarą i 80 bojownikami wylądował na Kubie. Dwa lata później obalił skorumpowany reżim Fulgencio Batisty.

Bez Castro wyspa nie wybiłaby się na prawdziwą niepodległość od USA. To podstawa legendy „El Comandante".

O śmierci tego, którego także wrogowie nazywali po prostu Fidel, poinformował w sobotę nad ranem czasu warszawskiego jego brat i obecny przywódca Kuby Raul.

– Z głębokim smutkiem występuję, aby powiedzieć naszemu narodowi, przyjaciołom naszej Ameryki i światu, że dziś, 25 listopada o 10.29 w nocy, zmarł naczelny wódz rewolucji kubańskiej. Do zwycięstwa, zawsze – zakończył tradycyjną formułą kubańskich rewolucjonistów ubrany w wojskowy mundur Raul.

Choć Castro ciężko chorował od dziesięciu lat, dla mieszkańców wyspy to był szok, koniec pewnej epoki.

Polakom zawsze trudno było zrozumieć fenomen Castro. Przeważnie widzieliśmy w nim tylko jednego z dyktatorów „obozu komunistycznego", który nie przetrwałby bez pomocy Związku Radzieckiego.

Edukacja i służba zdrowia

I rzeczywiście, Kubańczycy od blisko 60 lat są pozbawieni wolności, setki tysięcy uciekły do Stanów Zjednoczonych, wielu zostało wtrąconych do więzień. Dziś zaopatrzenie w sklepach Hawany przypomina najgorsze czasy stanu wojennego w Polsce, poza częścią turystyczną stolica jest całkowicie zaniedbana, wielu ludzi żyje bardzo skromnie.

Ale jest też druga prawda...