Nie chcę wchodzić w kompetencje Pana Boga

autor zdjęcia: Mikołaj Kuraś

źródło: Agencja Gazeta

Toruń, 2014 rok. Janina Mirończuk (w białej bluzce) przy łóżku pacjenta, którego udało się wybudzić ze śpiączki.

źródło: Rzeczpospolita

Ktokolwiek przejdzie tu u nas przez korytarz, przewartościuje życie. Już nie jest ważne to, jaki masz samochód, jakie buty. Matki, ojcowie oddaliby życie za swoje dzieci. Ale nie są w stanie tego zrobić...

Janina Mirończuk, prezes Fundacji „Światło", z wykształcenia magister pielęgniarstwa, stworzyła jak do tej pory największy w Polsce specjalistyczny ośrodek, w którym znajdują opiekę osoby w śpiączce. W jej gabinecie na półkach i ścianach można zobaczyć anioły (to nagrody i prezenty od rodzin osób, które odzyskiwały tu zdrowie), wizerunek Chrystusa, statuetki, dyplomy. A było ich sporo: nagroda specjalna TOTUS Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia, tytuł Kobiety Roku województwa toruńskiego, „społeczny Nobel", za jaki uznaje się przyjęcie do międzynarodowej organizacji Ashoka. Na półkach stoją też trzy segregatory z dokumentami osób, które czekają na przyjęcie do „Światła". Czeka ponad 60 osób, a zwalniają się jedno, dwa miejsca w miesiącu. W takim tempie na przyjęcie czeka się ponad dwa lata! Czy każdy doczeka?

Od czego to wszystko się zaczęło?

Od hospicjum. W 1993 roku założyłam w Toruniu hospicjum. Gdy wcześniej uczyłam w szkole pielęgniarskiej i chodziłam z uczennicami do domów chorych, widziałam, że rodziny często nie są w stanie zająć się najbliższymi, którzy są w stanie terminalnym. Widziałam, że dla wielu osób komfort umierania jest związany z zabraniem ich z domu. Bo w domach było różnie, niektóre rodziny nie dawały sobie rady z tak ciężko chorymi. Wiele osób było przeciwnych...