Co wpływa na bilansową wartość środków trwałych

Jednostki mają obowiązek wycenić posiadane składniki majątku na dzień bilansowy. Konieczne może się okazać ujęcie odpisów aktualizacyjnych ich wartość albo zmiana okresów ekonomicznej użyteczności i stosowanych stawek.

Ustawa o rachunkowości (dalej: uor) w art. 28 ust. 1 pkt 1 przewiduje, że na dzień bilansowy środki trwałe wycenia się według cen nabycia, kosztów wytworzenia lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Zasada ta jest dość prosta.

Przykład

Jeśli w ewidencji spółki był środek trwały, którego wartość początko- wa wynosiła np. 100 tys. zł, a dokonane od początku jego użytkowania odpisy amortyzacyjne wyniosły 20 tys. zł, to ustalona na dzień bilansowy wartość tego środka wynosi 80 tys. zł (100 tys. zł – 20 tys. zł).

Utrata wartości – co to oznacza

Trwała utrata wartości środków trwałych ma miejsce wtedy, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że te kontrolowane przez jednostkę składniki majątku nie przyniosą w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Przepisy przewidują, że taka utrata wartości występuje w szczególności wtedy, gdy nastąpiły zmiany technologii produkcji, środek trwały został przeznaczony do likwidacji lub został wycofany z użytkowania (art. 32 uor). W tej kwestii uzupełnieniem dla ustawy o rachunkowości jest Krajowy Standard Rachunkowości nr 11 „Środki trwałe", który doprecyzowuje zasady postępowania w tych...