Polskie asy gromią Luftwaffe

źródło: Getty Images

≥Od lewej: Werner Mölders, Hermann Göring i Adolf Galland getty images

źródło: BUNDESARCHIV BILD

≥Helmut Wick (w środku) miał na koncie ponad 50 zwycięstw. Zginął 28 listopada 1940 r.

II wojna światowa | Wkrótce do kin wejdzie film „Dywizjon 303". Powrócą wspomnienia postaci Jana Zumbacha, Witolda Urbanowicza, Kazimierza Wunsche czy Zdzisława Krasnodębskiego. I choć w bitwie o Anglię walczyły jeszcze trzy polskie dywizjony, to właśnie 303 zapisał się w niej najchlubniej w starciu z asami niemieckiego lotnictwa.

Głównymi aktorami bitwy o Anglię (ang. Battle of Britain – BoB) po stronie obrońców wyspy byli piloci myśliwscy. W dwóch polskich dywizjonach myśliwskich walczyło 65 lotników, a 81 służyło w jednostkach brytyjskich. Łącznie było ich 146. W czasie bitwy zestrzelili ok. 170 samolotów, a uszkodzili 36. Stanowiło to ok. 12 proc. strat zadanych Luftwaffe przez RAF. 126 zestrzeleń zapisano na konto Dywizjonu 303, co dało mu najlepszy wynik podczas tych zmagań. Stephen Bungay w swojej znakomitej książce „Bitwa o Anglię", wydanej z okazji 70. rocznicy bitwy, nie pozostawia wątpliwości: gdyby nie udział polskich pilotów, losy tych zmagań potoczyłyby się zupełnie inaczej.

Żeby lepiej zrozumieć i docenić wkład Polaków w sukces BoB, należy podkreślić jeszcze jeden aspekt: polskie dywizjony walczyły z absolutną elitą światowego lotnictwa. W 1940 r. piloci Luftwaffe nie mieli sobie równych. Byli świetnie wyszkoleni, mieli doskonałą broń i wysokie morale poparte błyskotliwymi sukcesami poprzednich kampanii. Co ciekawe, mimo ideologicznego zorientowania niemieckiego dowództwa na masy, a nie jednostki, to właśnie Luftwaffe stworzyła system zdecydowanie promujący indywidualne zasługi. Była rajem dla silnych i nietuzinkowych osobowości. A najlepsi piloci myśliwscy przez całą wojnę byli ulubieńcami...