Strasburg zasypywany problemami z Polski

Orzecznictwo | Wnioski z wyroków płynące dla naszego kraju

W 2018 r. mieliśmy 1941 skarg przeciwko Polsce, 2000 (z tego roku i z poprzednich lat) uznano za niedopuszczalne, 115 zakomunikowano rządowi. Wydano jedynie 24 wyroki. To utrzymujący się trend (w 2017 r. wydano 20 wyroków, a w 2016 r. 29). Zastanówmy się, jakie problemy się w tych wyrokach uwidaczniają.

Na początek sprawa Kuchta przeciwko Polsce (wyrok ETPCz z 23 stycznia 2018 r., skarga nr 58683/08). Dotyczy skazania skarżącego na podstawie zeznań współoskarżonego P.N. bez możliwości jego przesłuchania. Wyjaśnienia odczytano. Współoskarżeni nie mieli więc możliwości zadawania pytań i skonfrontowania sprzecznych stanowisk. Trybunał próbował dojść, czy polskie sądy uznały wyjaśnienia współoskarżonego za decydujące. Lektura nie przyniosła zadowalającego wyniku, a miało to zasadnicze znaczenie dla oceny sprawy. Polskie sądy powinny więc pisać uzasadnienia tak, by można było tę okoliczność ustalić. Skoro tego zaniechały, oceny tej podjął się trybunał strasburski, uznając, iż dowód z wyjaśnień P.N. odegrał decydującą rolę w skazaniu skarżącego. Dlatego doszło do naruszenia art. 6 konwencji.

Kolejna sprawa: Solska i Rybicka przeciwko Polsce (wyrok z 20 września 2018 r., skargi nr 30491/17 oraz 31083/17) dotyczyła ekshumacji ofiar katastrofy smoleńskiej z 2010 r. Prokuratura zarządziła w 2016 r. ekshumacje w ramach toczącego się postępowania karnego. Pomimo sprzeciwu...