Skarbówka unika progospodarczej wykładni podatków

Sądy administracyjne coraz częściej pozwalają firmom rozliczać w koszty wydatki, które ograniczają negatywne skutki wcześniejszych decyzji biznesowych. Racjonalności w takim zabezpieczania źródeł przychodu nie widzi nadal tylko fiskus. Aleksandra Tarka

Koszty podatkowe to jedna z najważniejszych pozycji na podatkowej mapie niejednej firmy. Bo choć pieniądze najpierw trzeba wydać, to jeśli wydatek jest racjonalny i ekonomicznie uzasadniony, może dać wymierną korzyść podatkową. W teorii, zgodnie z definicją kosztu uzyskania przychodu, co do zasady każdy taki wydatek powinien być uznany za koszt, jeśli został poniesiony w celu uzyskania przychodu czy zabezpieczenia lub zachowania jego źródła i jeśli nie znajduje się na liście tych, które ustawodawca wyłączył z kosztów. W praktyce koszty podatkowe to jedna z tych pozycji podatkowych, która wywołuje najwięcej sporów z fiskusem, zwłaszcza wtedy, gdy wydatki nie są wprost nakierowane na osiąganie zysków, ale mają związek z reorganizacją biznesu i ograniczaniem strat na przyszłość. Urzędnicy skarbówki podkreślają, że w takiej sytuacji wydatki nie są nakierowane na uzyskanie przychodu, ale wręcz przeciwnie - na likwidację źródła przychodu. Dlatego odmawiają prawa do kosztów. Na szczęście do sprawy coraz częściej racjonalnie podchodzą sądy administracyjne, które firmom wydającym pieniądze po to, by ograniczyć straty czy wycofać się z nietrafionego biznesu przyznają koszty w oparciu o tzw. wykładnię progospodarczą. Potwierdza to najnowsze orzecznictwo.

Czasem lepiej zapłacić

Przegląd najnowszego orzecznictwa wskazuje, że na...