Maria Magdalena i sekrety kurtyzan Caravaggia

źródło: materiały prasowe

„Ekstaza Marii Magdaleny” jest w Wiedniu pokazana w wersji Louisa Finsona. Kuratorzy uważają, że nie ma dowodów na to, że Caravaggio przedstawił bohaterkę w ciąży

źródło: materiały prasowe

„Cierniem koronowanie”, Caravaggio, własność Kunsthistorisches Museum Vienna

To, jak Włoch wpłynął na wyobraźnię następców, 
pokazuje wystawa w wiedeńskim Kunsthistorisches Museum. Odnajdywane wciąż obrazy rzucają na mistrza światłocienia nowe światło.

Ludzi baroku nie tylko pochłaniały ich emocje. Więcej: oni bywali nimi przerażeni" – napisał Erwin Panofsky, niemiecki historyk żydowskiego pochodzenia, którego prace były przełomowe dla interpretacji klasycznego malarstwa, jego sentencja zaś znakomicie wprowadza w wiedeńską wystawę „Caravaggio & Bernini". Dziś, gdy Caravaggio jest jedną z największych gwiazd światowego malarstwa, trzeba przypomnieć, że po długim czasie zapomnienia, przyczyniła się do odrodzenia jego popularności w drugiej połowie XX wieku brutalność i drapieżność malarza. Tak duża, że uznano go za patrona włoskiego neorealizmu.

Po morderstwie

Powojenni reżyserzy też portretowali sacrum poprzez kontrast profanum reprezentowanego przez biedaków, żebraków, pijaków, prostytutki, szulerów, w czym gustował niezwykle wpływowy, a dziś przeżywający renesans Pier Paolo Passolini. Reżyser kontynuował wątki podjęte przez malarza m.in. w filmie „Ewangelia wg św. Mateusza", zatrudniając na planie amatorów. Tak jak Caravaggio brał modeli z ulicy. Potem zaś Włoch stał się bohaterem innego skandalizującego reżysera – Dereka Jarmana, reżysera filmu „Caravaggio".

Patrząc na dzieła malarza eksponowane w Wiedniu, widzimy typowe także dla współczesności pomieszanie motywów wiary, religii, świętości, wyzywającej zmysłowości, seksualności,...