Różne teorie

Pisanie czegokolwiek, a zwłaszcza felietonu, w noc sylwestrową nie jest najmądrzejszym zajęciem. Obejrzałam właśnie kilka fragmentów sylwestrowych programów w telewizji – amerykańskiej, oczywiście, bo moja firma kablowa oddała mi pieniądze za abonament TVP Polonia, zawiadamiając, że nie ma już prawa retransmisji. W sumie to może i dobrze, bo oglądałam głównie „Wiadomości", zadręczając potem moich znajomych opowieściami o usłyszanych tam głupstwach. Oczywiście tylko znajomych z Polski, bo wstyd by mi było przed Amerykanami, którzy tak czy owak uważają mnie za winną wszystkiego tego, co ponoć nie jest najlepsze w Polsce. Ponieważ jednak Amerykanie mają również, z natury lub wychowania, skłonność do pozytywnego myślenia lub co najmniej mówienia, zbieram też pochwały za architekturę Gdańska, muzykę Witolda Lutosławskiego, mądrość Wałęsy czy kopnięcia Lewandowskiego.

Wiadomości w telewizji amerykańskiej są beznadziejne, ale nie głupkowate. Najgorsza jest trywializacja i pościg za najlepiej płonącą katedrą czy rozbijającym się samolotem. Na przykład dzisiaj pojawiły się po raz pierwszy dłuższe reportaże z pożarów w Australii. Dominowały czerwony kolor płomieni, bordowe niebo i przede wszystkim słodkie koala pijące wodę z butelki oraz stada skaczących kangurów. Telewizja amerykańska, która ma wiele pozytywnych osiągnięć, jest w popkulturze raczej beznadziejna, tak jak każda popkultura odbierana jest przez ludzi, którzy uważają się za mądrzejszych od innych. Ale to właśnie ci uważający się za mądrzejszych...